Naar Palomino

Vanmorgen zijn we op ons gemak gaan inpakken na het ontbijt om op weg te gaan naar Palomino. De rugzakken weer helemaal vol, afscheid genomen van het personeel, wat echt super was, en de straat op om een bus aan te houden.
Vol bepakt en bezakt de bus in gestapt, iedereen had een plekje behalve ik. Ik stond halverwege de trap twee rugzakken tegen te houden en te zorgen dat ze niet uit de bus vielen, aangezien de deuren hier altijd gewoon open staan. Gelukkig gingen er bij Tayronapark een hoop mensen uit, waardoor we plaats hadden voor ons en onze bagage.
We moesten ruim een uur in de bus op weg naar Palomino en dat is iedere keer een belevenis. Er stapt van alles in en uit en het uur is zo voorbij. Toen we in Palomino aankwamen stonden er al motoren klaar om ons naar The Dreamer te brengen. We vonden er 5 en de rugzakken gingen op onze rug en de rolkoffers op het stuur. Alleen Orlando had een grote rugzak op zijn rug, een kleintje op zijn buik en een rolkoffer onder zijn arm. Hij had geen arm meer over toen we aankwamen.
Aangekomen in ons nieuwe paradijsje konden we nog niet op onze kamer, maar we zijn eerst lekker gaan zwemmen, Toon en Orlando even naar zee gewandeld en daarna lekker geluncht.
Onze kamers zijn echt heel groot en ruim. Alles uitgepakt en de rest van de middag lekker genikst. Er hangt hier een heel ontspannen sfeer, dus alles loslaten lukt hier best.
Vanavond weer lekker gegeten hier en nog ene drankje gedaan op ons balkon met hangmat.
Life is good!