Tubing Palomino

Vanmorgen weer een poging gedaan om vroeg op te staan voor de zonsopkomst en het zicht op de besneeuwde toppen van de Sierra Nevada. Voor de zonsopkomst was ik een beetje te laat en de wolken hebben het uitzicht op de bergen verpest, maar toch was het heerlijk om langs de zee te lopen zo vroeg.
Na het ontbijt zijn we met motoren vertrokken voor een rit van ongeveer een kwartier de berg op. We hadden allemaal een band in ons handen en met onze andere hand konden we ons een beetje vasthouden. En dat was nodig! Met een behoorlijke snelheid gingen we over onverharde paden met keien, kuilen, hobbels en bobbels. Best spannend af en toe, maar we zijn allemaal veilig aangekomen. Vanaf het punt waar we zijn afgezet moesten we een pad volgen de berg op om bij de rivier te komen. Het duurde ongeveer een half uur en het pad was prachtig. Super uitzichten, geluiden van apen en vogels, de mooiste vlinders, bloemen, we keken ons ogen uit.
Bij de rivier aangekomen, zeiknat van het zweten, kregen we nog wel even een tropisch buitje over ons heen, dus we hebben even gewacht totdat we in de stromende rivier stapten.
Het water in de rivier is lekker fris en het was even uitvogelen hoe we het beste met 5 man bij elkaar konden blijven, maar uiteindelijk vonden we onze draai en gingen we stroomafwaarts. Nadia’s band zat aan die van Toon vast geknoopt en Orlando, Claudia en ik gingen zelf. Af en toe zat er een stroomversnellinkje in en we moesten soms opletten voor rotsen en uitstekende boomstronken, maar het ging lekker.
Het eerste stuk gingen we tussen de bergen door met echt tropische begroeiing. Veel lianen, hoge bomen, palmachtigen en vooral heel veel groen. Naar mate we verder gingen werd de begroeiing lager en de rivier rustiger. Echt tijd om te ontspannen dus! Onderweg zagen we indianen die aan het vissen waren, een stukje verder stond een jongen in het water op een fluit van bamboe te spelen, weer een stukje verder liep een man met een trommel voorbij. Dat in combinatie met de natuurgeluiden, het ruisen van de zee maakte dat we zo ontspannen waren dat we moesten oppassen niet in slaap te vallen.
Bij zee aangekomen zijn we eerst lekker wat gaan drinken, nog even in de zee gezwommen en toen met de banden terug gewandeld naar ons hostel. De hele dag had Nadia al last van haar buik en toen we terugkwamen hebben we haar eerst gedoucht, ORS en diakuur gegeven en heeft ze ruim een uur geslapen.
Gelukkig knapte ze redelijk snel op en konden we gewoon gaan eten vanavond.