Verassingsbezoek

We hebben inmiddels al een paar dagen contact met de dochter van de pleegmoeder van Orlando. Ze weten dat we in Pereira zijn, maar de dochter nam contact met ons op omdat ze haar moeder wilde verassen.
Ze vroeg ons of we vandaag, op onafhankelijkheidsdag, wilden komen en mee lunchen. Zelf woont ze niet in Pereira en het was een vrije dag dus makkelijker om naar haar moeder te gaan. Rond 12 uur vertrokken we richting Pereira. Het adres wat ik had gekregen van Rosmery klopte niet, ze bleek inmiddels verhuisd te zijn. We belden met Sandra Milena en bleken aan de andere kant van de stad te moeten zijn. Na even zoeken zagen we Sandra Milena en haar zus Anita op straat naar ons zwaaien en konden we de auto parkeren. We liepen naar het huis van Rosmery die midden in de kamer stond, terwijl Sandra Milena de handen voor haar ogen hield. Toen ze die handen weghaalden stond Orlando voor haar neus. Ze was heel erg verrast, gilde het uit en omhelsde hem meteen. Ze was al aan het wachten op contact van mijn kant en ze wist natuurlijk niet dat het contact via Sandra Milena ging. Nu waren niet alleen de dochters er, maar de hele familie was present voor ons bezoek. We werden aan alle kanten voorgesteld, geknuffeld en gekust. Alle oeh's en ah's waren voor Orlando. Iedereen die er was kenden Orlando van toen hij heel klein was en had hem wel een fles gegeven of vastgehouden. We kregen een glas cola en na een half uurtje konden we aan tafel. Dat voelde heel raar, want we waren met 20 mensen en de tafel was gedekt voor ons vieren, Cesar en Rosmery. De rest zat voor in de kamer met niks. Later bleek dat deze mensen iets later hun bord kregen en voor in de kamer aten op de stoelen, trap, en alles waar je op kunt zitten. We aten kip met champions, gele rijst en yucca-frietjes. Het was heerlijk, maar belachelijk veel! Na de lunch hebben we met iedereen gekletst, het spaans gaat steeds beter, en nog steeds met iedereen geknuffeld. Susana, de baby van twee maanden van Anita kwam uit bed en werd gelijk in mijn armen geduwd. Een heerlijk klein meisje wat erg vrolijk is. We hadden een klaprozen jurkje van de hema voor haar meegenomen en dat kreeg ze snel aan. Leuk om te zien!
Later zat Orlando naast Rosmery en kreeg gelijk een opmerking dat hij zijn huid beter moest insmeren. Hij had daar volgens haar vroeger al last van en moet het iedere dag doen van haar. Ik hoop dat het helpt, want dat roepen wij ook al heel erg lang. Er werd creme gehaald en Orlando moest worden ingesmeerd. Orlando liet het allemaal maar over zich heen komen. Een broer van Rosmery liet zijn zoon naar huis rijden om een boek over Risaralda te halen wat we van hem kregen. Sandra Milena werd er op uit gestuurd om kadootjes voor ons te halen van Rosmery. Later kreeg Orlando een t-shirt, Claudia kreeg konijnenpantoffels, Toon kreeg panela- smeersel en ik kreeg koffie. Wat een verwennerij!
We hebben nog koffie gedronken en zijn toen met zijn allen op de foto gegaan, want abuela moest naar huis. Oma is 78, al is haar dat niet aan te zien.
We hebben toen afscheid genomen van iedereen met heel veel tranen van alle kanten en zelfs Cesar had tranen. Wat een bijzondere familie is dit! Zo ongelofelijk aardig, geinteresseerd, maar vooral liefdevol! Volgens Rosmery hoort Orlando bij de familie en wij daardoor ook. Als hij groter was moest hij maar eens een maandje komen logeren om de taal te leren. Wie weet gaat hij dat nog doen.
Het was een bijzondere dag!