Kindertehuis van de Nonnen 18-07-2007

Vanmorgen zijn we gelijk na het ontbijt naar het ouderenhuis gegaan om de magnetron en de knuffelaapjes te brengen. Bij aankomst waren we heel erg blij verrast!!! Alles wat we vorig weekend hadden gebracht aan spullen was al in gebruik genomen. De spreien lagen op de bedden de tafellakens met placemats op tafel, de kasten waren ingepakt, de douchegordijnen hingen…. En ze wisten niet dat we kwamen! Ze waren ontzettend blij met de spullen. De oude mensen waren heel erg blij met de aapjes. Claudia wilde aan een meneer een aapje geven, maar hij pakte het niet aan. De man bleek blind te zijn en toen ze het in zijn handen gaf en de senora vertelde wat het was, wilde hij Claudia´s handje. Echt heel erg lief! Het is heerlijk om daar te zijn, de mensen zijn zo blij met alles en zo blij om je te zien!
Toen wij er waren waren er ook 2 vrouwen van de krant. Ze gingen een stuk schrijven over het tehuis. Als alles goed is staat het vrijdagmiddag in de krant. We gaan dus zeker even kijken!!!

Daarna zijn we naar een kindertehuis gegaan wat gerund wordt door nonnen. Er zitten meisjes die geen ouders meer hebben en een paar die niet voor ze kunnen zorgen. Ze proberen de kinderen ieder weekend uit het tehuis te halen en naar familie te sturen, Oma´s, tantes, enz.. Voor de meeste lukt dat gelukkig. Het huis ziet er heel erg goed uit dankzij de nonnen. Het gebouw is heel erg oud, maar het is heel mooi geschilderd en ziet er voor de kinderen echt heel mooi uit. Heel eenvoudig, maar er hangt een liefdevolle sfeer in het huis. Laat je dus niet misleiden door de foto´s!
De lunch krijgen ze van de gemeente van Pereira en ze krijgen voor de andere maaltijden veel eten van mensen van de kerk. Ze zijn dus echt afhankelijk en er zijn dagen dat ze niet genoeg hebben.
Verder zit er een publieke school aan het tehuis gekoppeld, waar ook kinderen naar school komen die niet in het tehuis zitten. De kinderen krijgen op school les en krijgen van de nonnen bijles.
We vroegen wat ze hard nodig hadden en dat waren spreien en lakens en kussens voor de kinderen. Lakens hadden ze niet genoeg en kussens en spreien (dekens) hadden ze helemaal niet. Deze spreien worden een beetje als dekens gebruikt en zijn wel nodig. Het kan ´s nachts best afkoelen. Verder hadden ze een speeltuintje waar echt alles van kapot was.
We zijn naar de stad geweest en hebben voor alle 40 meisjes een deken, kussen en een lakenset gekocht, bestaande uit onderlaken, bovenlaken en kussensloop. Dit was bij elkaar 1.180.000 pesos en daarmee is het geld op. De speeltuin kunnen we dus helaas niet laten repareren, maar we hebben Cesar op het hart gedrukt dat hij de eerste beste mensen die op de finca komen met projectgeld aan hun jas moet trekken en ze hierop moet wijzen. Dat heeft hij belooft.

We zijn terug gegaan naar het tehuis en hebben de spullen afgeleverd. Via een microfoon werden alle kinderen geroepen en bij het zien van de lakens waren ze zo ontzettend blij dat wij ons heel ongemakkelijk voelde. Ze waren zo blij met een kussen!!! We werden door alle kinderen gekust en ik had ze het liefst allemaal meegenomen… Onze kinderen waren ook best verbaasd dat ze zo blij waren met lakens, dekens en een kussen. We zijn door alle nonnen gekust en gezegend en zijn blij dit te hebben kunnen doen dankzij jullie allemaal!!!! De meisjes daar zijn erg arm en hebben zo goed als niets en toch zijn ze vrolijk en hangt er zo´n fijne sfeer in het huis. Fijn te weten dat de liefde die de nonnen de
meisjes geven al zoveel voor ze doet!
Vanmiddag doen we even niets en gaan we weer de emoties een beetje laten zakken. Wat hebben wij het toch goed!!!